De decembermaand 3.

Een kerstwandeling.

De supermarkt in het winkelcentrum maakt er een gewoonte van om rond sinterklaas de hele bloemenafdeling vol te stouwen met kluitkerstboompjes in een rieten mandje en aan te bieden voor een klein bedrag. Je moet er snel bij zijn, want na een week is de voorraad mooie boompjes wel zo’n beetje op. Pientje, Mientje en Lientje hebben zich alle drie op laten jutten door deze aanbieding. Dus kwamen er een paar dagen geleden op de familie-app diverse foto’s langs van opgetuigde kerstboompjes. Mij lukt het nooit om zo snel naar de kerst over te schakelen.Ik ben elk jaar nog heel druk met vrijwilligerswerk dat juist in deze maand een deadline heeft. 

Gisteravond is er de jaarlijkse kerstwandeling langs diverse locaties bij en in het naburige park. Dit jaar hebben we besloten om eens mee te wandelen. Om half zeven moeten we ons melden bij het scoutinggebouwtje in het park. Daar zal onze groep starten. Vocalgroup Rebounce staat binnen klaar om a-capella internationale kerstliederen te zingen, best leuk om te horen, al gaat het niet helemaal zuiver.

In het donker vertrekken we weer, maar stoppen eerst bij ‘angelplace’, de plek waar vorige week een dood baby’tje is gevonden. We staan een paar minuten stil bij deze plaats. Onze begeleider steekt een kaarsje aan en legt bloemen neer bij al die andere boeketten. Heel stil denken we een paar minuten aan dit kleine mensje.

Hierna wandelen we naar de kinderboerderij. Daar zal een levende kerststal zijn. Het is bijzonder dat we het terrein op mogen, want de boerderij is nog steeds gesloten vanwege de vogelgriep. Bij de ingang ligt de rode loper voor ons uitgerold, een ontsmettingsmat.

Achterin de stal met geiten staat de kerststal opgesteld met de hele stalbemensing: wijzen, herders en natuurlijk Jozef en Maria met poppenkind. Grappig, door onze gereformeerde achtergrond hebben we nooit levende kerststallen bezocht en nu gebeurt het toch. De kinderen nemen plaats op de strobalen vooraan. Wij stellen ons erachter op. Het vooraf opgenomen kerstverhaal wordt verteld. Als het over de herders gaat, beginnen die te bewegen en omhoog te wijzen. Daarna zijn de wijzen aan de beurt, die spelen hun pantomime. Na afloop zingen we met elkaar een paar kerstliederen. Het klinkt wat vals door begeleiding van een ontstemde gitaar en een fluit. De ene helft zingt met de fluit mee en de andere helft met de gitaar. Maar dat mag de pret niet drukken.

Als we er vertrekken, klinkt het geluid van de midwinterhoorn. Drie mannen, met hun hoorns over de balustrade van de geitenweide, proberen authentieke klanken voort te brengen. Dat gaat niet vanzelf, zo te horen. Onderweg naar het kerkgebouw aan de noordkant van het park worden we nog een paar keer getrakteerd op schorre klanken die in het donker opstijgen.

In de hal van de kerk geeft het plaatselijke muziekatelier een kerstconcertje. De kinderen doen het mooi en wij mogen regelmatig meezingen. De collectebus komt ook nog op tafel, want een paar slimme kinderen nemen de kans waar om geld op te halen voor '3FM Serious Request'. Het glazen huis staat dit jaar in Haarlem en ik merk wel, dat veel mensen enthousiast bezig zijn met geld ophalen voor de actie: 'Hands off our girls'.

Van de hal gaan we naar een kerkzaal. Daar is weer een totaal ander gebeuren. Twee jonge vrouwen voeren een kerstdans uit, waarin ze iets proberen uit te beelden van Gods liefde voor mensen. Ik vind het mooi gedaan, ik houd van dans, maar manlief vraagt me: 'Wat willen ze hier nu mee zeggen?' Aan hem is zoiets totaal niet besteed.

De laatste bestemming is de derde verdieping van de bibliotheek. Als we de ruimte binnen stappen, tokkelt er een dame op een harpje: verhalenvertelster Marieke van den Houten. Als we allemaal zitten staat ze op en begint met een 'werelds' kerstverhaal. Het gaat over een echtpaar dat een kindje verwacht, over spinnen en een kerstboom. Het wordt heel levendig gedaan. Onder harp-getokkel vertrekken we weer. We kunnen nog drinken halen in de kerk waar ook een kerstmarkt is van vrijwilligersorganisaties. Maar we besluiten lekker naar huis te gaan. Het is mooi geweest zo.