Haagse Bluf, een toetje voor veel gasten.

Op eerste kerstdag hadden we heel het nageslacht uitgenodigd. Dat zijn meer dan twintig personen.  Ik had beloofd een eenvoudige maaltijd bereiden. Dat gaf wel even hoofdbrekens, want zo’n menigte kun je niet meer aan één grote tafel kwijt.

Manlief was natuurlijk nieuwsgierig. Ik vertelde hem twee grote pannen soep te zullen maken: prei-mosterdsoep en pindasoep. Achteraf hoorde ik, dat hij bij een dochter had geklaagd over deze keuze. Bij deze dochter vond hij een gewillig oor, want ze lust geen prei en waarschijnlijk ook geen pindasoep. Dus maakte deze dochter terloops een opmerking: ‘Mam, je maakt toch geen pindasoep, hè. Je weet toch dat Tan een pinda-allergie heeft?’  Ik trapte erin: ‘Tan? Een pinda-allergie? Gelukkig heb ik ook prei-mosterdsoep gemaakt.’ Ze keek me verschrikt aan: ‘Je weet toch dat ik geen prei lust?’ Missie van dochter mislukt.

De middag voor kerst komt oudste dochter met Deb en Tan helpen met de voorbereidingen, heel gezellig. Een paar uur later staat vrijwel alles klaar: twee salades naar eigen recept, vers gemaakte yoghurtsauzen en natuurlijk de soepen. De recepten heb ik van internet gehaald en ze smaken werkelijk heerlijk.

Na kerktijd komt iedereen in de loop van de middag binnen vallen. De kleinkinderen spelen zoals gewoonlijk heel genoeglijk met elkaar door het hele huis heen, dus die horen we niet meer. Kleine San scharrelt tussen de omes en de tantes in de kamer door en de allerkleinste spruit doet nog niet veel anders dan slapen en drinken.

Na de koffie dekken we de tafel met de salades, sausjes, afgebakken brood, rauwkost en hapjes.

Ik heb bovendien twee kilo scharrelvlees gekocht voor op de teryaki-plaat. Er staat zo meer dan voldoende op tafel. De soep moet ieder zelf opscheppen in de keuken. En voor het vlees moet je je even positioneren bij de grillplaat. We hebben geen smaakvol servies dat nodig zou zijn voor een geslaagde kerst. Alles is van overal bij elkaar geraapt. Maar het smaakt evengoed prima. Kortom, we hebben het gewoon gezellig met elkaar.

Maar nu het toetje. Manlief mag het klaarmaken. Het is een oud recept dat eigenlijk niet meer bereid mag worden, omdat er rauw ei aan te pas komt. Het werd vroeger vaak bij manlief thuis gegeten, in de herfst, na het bramen plukken. Je hebt er namelijk bramensap voor nodig. Dit najaar hebben wij in de duinen bramen geplukt en er twee flessen sap aan over gehouden. Dat komt nu mooi van pas.

Als je een paar pakken vanillevla koopt en het recept met drie vermenigvuldigt, kun je veel mensen van een lekker toetje voorzien.

Haagse Bluf.

 Nodig voor 6 personen:

- 1 klein kopje bramensap

- 1 klein kopje suiker

- 1 ei

- een mixer

Bereiding:

Doe de suiker en het sap in een mixer-kom.

Splits het ei boven een kommetje en zorg ervoor dat de dooier goed van het wit gescheiden wordt, als er wat geel bij het wit komt, wordt de massa niet goed stijf.

Doe het eiwit in de mixer-kom en mix net zo lang tot de massa stijf wordt en in de kom blijft hangen als je ’m ondersteboven houdt.

Schenk in 6 schaaltjes wat vanillevla en schep de bluf erboven op, heerlijk.

En dit was tweede kerstdag: heerlijk uitrusten en even genieten van buiten.