Fietsen om de Schermer.

Het hemelvaartweekend staan erom bekend dat het heel druk kan zijn. Veel mensen hebben een lang weekend vrij. En zeker nu het zulk heerlijk weer belooft te worden zal het op de fietspaden vol zijn. Dat is best gezellig, maar als je een lekker tochtje wilt maken op je gewone fietsje, is het geen doen door de e-bike terror.

Heel langzaam fietsen manlief en ik niet. Maar we worden continu gedwongen achter elkaar aan te rijden doordat er alsmaar mensen achter ons hangen die willen passeren. Om die reden blijven we tegenwoordig maar lekker thuis op zulke dagen. Een mooi boek lezen is ook niet verkeerd.                                                                                                

Morgen is het Hemelvaartsdag. Vandaag heeft manlief woeste klusplannen. Bij het ontbijt kijken we elkaar eens aan. Als we vandaag nou eens gaan fietsen … Dat klussen komt later wel. Waar fietsen we dan heen: naar de duinen of de polder in? In de lente is de polder op zijn mooist natuurlijk. De keuze is snel gemaakt en binnen een half uurtje zijn we op pad met koffie en broodjes in de fietstas.                                

Via het Park van Luna in Heerhugowaard Zuid rijden we op Oterleek aan, een klein Westfries dorp in de polder. Hier nemen we de Polderweg naar Rustenburg. Deze weg heeft op dit moment prachtig bloeiende bermen. De kikkers kwaken of hun leven ervan af hangt. We stappen af om er eens rustig naar te luisteren. Wat heb ik dit geluid gemist. Ook al wonen we bijna naast de sloot, in de stad is er weinig dierlijk gekwaak meer te horen.

Polderweg tussen Oterleek en Rustenburg.

Van Rustenburg fietsen we via de Drechterlandsedijk naar Ursem. Op dit stukje niet al te brede weg worden we bijna de dijk af gereden door een inhalende auto. Gelukkig was manlief even afgestapt om iets te doen en sta ik langs de kant van de weg op hem te wachten. Er komt een auto aan. Erachter plakt iemand die perse wil inhalen. Hij doet dat daadwerkelijk en zo komen er twee auto's naast elkaar langs me heen suizen. Er is maar net ruimte voor twee auto's, laat staan voor een fiets erbij. Ik vraag me af of zo'n idioot beseft wat de gevolgen kunnen zijn.

Drie strijkmolens bij Oterleek.

In Ursem zoeken we de weg naar Schermerhorn op. Daar, op de Mijzerdijk, houden we onze koffiepauze. Het is er heerlijk rustig. We kijken vanaf onze picknickbank zo de polder in. Onder de bank ligt een plastic doos met een opschrijfboekje erin. De bedoeling is dat de passanten er een boodschap in achterlaten. Dat komen we wel vaker tegen. Maar er ontbreekt een pen, dus dat wordt niks.

Na deze stop rijden we Schermerhorn in, lijkt me een leuk dorp om te wonen. Schermerhorn vormt het noordelijke hoekje van de Schermer. Zuidwaarts kun je een prachtig rondje maken om de Schermerpolder heen. Het is een prachtige oude polder, die nostalgische gevoelens oproept. Met brede sloten die bepaald niet strak recht lopen. Op dit moment overheersen de kleuren van zuring en boterbloemen. We zien kluten, grutto's, bonte pieten en kieviten dicht bij elkaar op een stukje land, genieten.

Schermer.

Op sommige plekken heb je de illusie dat de oude schoolplaat van Jetses nog echt bestaat. 

Schoolplaat 'In de weide' van Jetses.

We komen in de Rijp en fietsen er dwars doorheen. Ikzelf ben er eigenlijk nooit geweest, hoe dichtbij we ook wonen, maar dat komt wel vaker voor. Bij het mooie gemeentehuis stappen we af. Het is er gezellig druk met toeristen en zo te zien staan er ook bruiloftsgasten te wachten. Ja hoor, even later rijdt er een met linten versierde auto voor en daar stapt een bruidspaar uit. Het eerste wat ik van de bruid zie zijn haar zilverkleurige stiletto's, extreem hoog en rijkelijk versierd met blingbling. Als ze overeind staat schiet ik in de lach. Van voren is haar trouwjurk op minirok-lengte en aan de achterkant is de lengte maxi, er hangt zelfs nog een stukje sleep aan. Manlief en ik kijken elkaar eens aan en grijnzen: onze dochters waren heel wat mooiere bruidjes.

Gemeentehuis van Graft.

Na De Rijp komt Graft. Daar is het heel stil, geen toerist te bekennen. Graft heeft een soortgelijk gemeentehuis als De Rijp. Het is kleiner, maar misschien vind ik deze wel mooier met al dat gevarieerde metselwerk. 
Na Noordeinde maken we ons Rondje Schermer af. Als we via een bruggetje over de Schermerringvaart weer richting huis gaan is daar een visser bezig met fuiken uitzetten. 

De rest van de tocht moeten we alle zeilen bijzetten, want we hebben pal tegenwind. Dat is weer een nadeel van de polder. Maar het is een prachtige tocht geweest. 
We fietsen zelfs nog langs een bouwmarkt, zodat manlief wat benodigde materialen kan aanschaffen om snel aan de klus te kunnen. 

Woensdag, 24 mei 2017