Manlief en de clown.

Dit verhaal heb ik opgeschreven toen Bertje en Henkie nog op de basisschool zaten:

Heel onverwachts kregen we twee vrijkaartjes voor het grote circus, dat de stad aandeed. De kaartjes waren bestemd voor de voorstelling op de volgende middag. Helaas was ik zelf niet in de gelegenheid om te gaan, maar manlief zei, dat hij héél misschien op tijd thuis kon zijn om er met de zonen heen te gaan. Voor alle zekerheid beloofden we de jongens vooraf niets.

Toen ze de volgende dag uit school thuis waren en manlief warempel ook op tijd thuis kwam, zeiden we: “Kom, trek je jassen aan, jullie gaan nu mee naar het circus.” Dat was een onverwachte verrassing. Ze waren direct blij opgewonden.

Na drie uur kwamen ze terug, vol van enthousiaste verhalen. Ze hadden een plekje vooraan gekregen op fluwelen kussens. Het waren duidelijk ereplaatsen. Ze zagen veel wilde beesten langskomen en één tijger had voor hun neus een scheet gelaten. O, ja en papa had de clown moeten helpen. Ik stond meteen op scherp. “O ja, de clown helpen?” “En hij liet het elastiek schieten”, lachte de jongste. Ik probeerde wat meer aan de weet te komen, maar de jongens waren alweer verder met hun verhalen. Ik keek manlief aan. “Niets bijzonders”, mompelde hij. En daarmee was het onderwerp afgedaan. Tenminste, zo wilde hij dat. Hij staat namelijk niet zo graag voor paal. Ik raakte toen pas echt geïnteresseerd. Als hij zo doet weet ik namelijk zeker, dat er iets is gebeurd.

Toen het ’s avonds rustig in huis was, probeerde ik het nog eens. “En… hoe vond je het circus?” “Och, het was wel aardig, maar je weet, dat het circus niet bepaald mijn voorkeur heeft.” Hij wilde weer verder gaan in zijn krantje. “Wat was dat nou met dat elastiek en die clown?” “Niets bijzonders, ik moest even helpen, je kent dat wel.” De krant bleef bijzonder interessant voor hem. “Nou vertel op.” Toen kwam het verhaal eruit. De clown had een act met een elastiek en omdat hij vooraan zat, moest hij het elastiek vasthouden van de clown. De clown liep van hem weg en manlief moest het elastiek overgeven aan de directeur van het circus, die het prompt losliet en naar boven ging staan kijken. Het elastiek schoot tegen de broek van de clown en papa kreeg van de clown op zijn kop tot grote vreugde van zijn zonen. Het verhaal werd natuurlijk nog een keer op dezelfde manier overgedaan en toen papa voor de derde keer het elastiek kreeg aangereikt, trok de clown snel zijn hand terug en liep weer weg. O, wat had ik er graag bij willen zijn.       

 Anatole Jakovsky