Lente in februari.

Het is de warmste februaridag ooit gemeten’, kopt de krant. Het wordt komende dagen mogelijk 20 graden. Nu valt dat in de kop van Noord Holland wel mee, maar toch …

Ik ben een mens die zich best zorgen maakt over de klimaatverandering en de schijnbare onmogelijkheid om daar iets aan te veranderen. Maar als het in de winter dan toch van dat mooie weer is moet je er gewoon van gaan genieten. Wat is het heerlijk buiten!

Elke ochtend drinken we een bakkie koffie in het zonnetje op het tweepersoons bankje dat we toevallig afgelopen najaar hadden aangeschaft. Er moest een gemetselde plantenbak gesloopt worden om het bankje goed neer te zetten. Nooit gedacht dat we halverwege februari al zo heerlijk in het zonnetje zouden kunnen zitten.

Uit de tuin van buurvrouw klinkt tijdens het koffiedrinken veel getik. Er hangt bij haar een ovale spiegel aan de schutting. De pimpelmezen kijken in de spiegel en menen daar rivalen waar te nemen waarna ze op hun manier in de aanval gaan. Blijkbaar dringt niet echt in die kleine koppies door dat ze de aanval op zichzelf inzetten, eigenlijk wel komisch.

Vroeg in de ochtend wordt ik steeds gewekt door een gigantisch spechtengeroffel.  Pas na een paar keer kom ik erachter dat het beestje roffelt op de schoorsteenpijp van een andere buur. De rookafvoer daar is afgewerkt met houten platen. Het maakt een gigantisch lawaai. Men zegt dat de beestjes in het voorjaar roffelen om een partner te lokken. Nou, dat moet zo zeker lukken.

Afgelopen weekend wilden we graag even een rondje trappen. We hoorden al dat het in de duinen net de Kalverstraat is met dit mooie weer. Daarom kozen we maar voor een rondje trappen door de polder. Rustig was dat zeker. We hebben onderweg vooral heel veel sneeuwklokjes gezien.

Vanmorgen loop ik na de koffie een rondje door het groene gebied naast ons huis. Het is gewoon mooi. Het water spiegelt op een prachtige manier de oevers.

En zou deze zwaan al een partner op een nest hebben zitten?

Terwijl ik dit opschrijf is het al bijna avond. Een reiger is neergestreken op de schoorsteen van een achterbuur, een imponerend gezicht. Zo valt er toch heel veel te genieten in Gods prachtige schepping die wij mensen langzaam maar zeker om zeep helpen.