Met deze laatste blog in de serie van drie moet ik de hand in eigen boezem steken.
Ik denk dat bijna iedereen wel bekend is met de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan; Een man is op reis, wordt beroofd van alles wat hij heeft en daarna gewond achtergelaten op de weg. De priester en de Leviet die hem passeren helpen niet, maar lopen hem voorbij. Daar zullen ze zeker hun reden voor gehad hebben. De Samaritaan die daarna langs komt, iemand van een vijandig volk, stopt wel en helpt hem. Hij zorgt er zelfs voor dat de man verzorgd wordt achtergelaten in een herberg
Ik denk dat bijna iedereen wel bekend is met de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan; Een man is op reis, wordt beroofd van alles wat hij heeft en daarna gewond achtergelaten op de weg. De priester en de Leviet die hem passeren helpen niet, maar lopen hem voorbij. Daar zullen ze zeker hun reden voor gehad hebben. De Samaritaan die daarna langs komt, iemand van een vijandig volk, stopt wel en helpt hem. Hij zorgt er zelfs voor dat de man verzorgd wordt achtergelaten in een herberg
Jezus vertelde deze gelijkenissen om ons een spiegel voor te houden. In dit verhaal gaat het om de vraag 'Wie is mijn naaste?' en 'Wat wil Jezus dat ik doe voor mijn naaste in nood?'
In vroeger tijden waren deze vragen eenvoudig te beantwoorden. Je had te maken met je familie en met de mensen uit je gemeenschap. Als er verder weg iets gebeurde, dan hoorde je het niet of pas veel later in de tijd.
In vroeger tijden waren deze vragen eenvoudig te beantwoorden. Je had te maken met je familie en met de mensen uit je gemeenschap. Als er verder weg iets gebeurde, dan hoorde je het niet of pas veel later in de tijd.
Met de komst van de
televisie is de hele wereld onze huiskamer binnen gekomen. We kunnen de natuurrampen bijna live volgen. We zien gemeenschappen waar honger
wordt geleden, waar extreme armoede heerst. We zien mensen die te lijden hebben
onder milieurampen, onder oorlogen...
Als ik weet over oorzaken van honger in deze wereld ...
Als ik weet over onze veel te grote 'voetafdruk'...
Als ik graag een rechtvaardige wereld wil ...
Durf ik dan te kijken in de spiegel van deze gelijkenis.
Opkomende gedachten zijn, 'Ja, alles goed, maar ik kan toch niet iedereen op deze wereld helpen?' en 'Mag ik dan niet genieten van de welvaart waar ik hard voor heb gewerkt?'
Er zijn meer gelijkenissen, spiegels, in de Bijbel te vinden. Een ervan gaat over 'De rijke man en de arme Lazarus'; Een rijk man viert feest en geniet van zijn rijkdom. Voor zijn huis, op straat, ligt Lazarus, een arme bedelaar, bedekt met zweren. Hij hoopt iets te krijgen van het voedsel dat overblijft van de maaltijd van de rijke. Maar dat gebeurt niet. Er komen enkel honden die zijn zweren likken. De bedelaar sterft en wordt in de hemel opgenomen. De rijke man sterft en komt in het dodenrijk terecht waar hij het slecht heeft.
Het valt me op, dat de rijke man niet gestraft wordt om de rijkdom waar hij van heeft genoten. Nee, hij wordt gestraft omdat hij niet heeft omgezien naar de hulpbehoevende bij zijn voordeur.
De hele wereld komt de huiskamer binnen en iedereen is zo'n beetje mijn naaste. Wil ik iets verbeteren aan hun situatie, dan moet ik om te beginnen hulp vragende mensen om me heen helpen, dan royaal geven aan goede hulp- en ontwikkelingsorganisaties en bovendien serieus werk gaan maken van het verkleinen van mijn ecologische voetafdruk. Dat wordt een hele klus.
Er zijn meer gelijkenissen, spiegels, in de Bijbel te vinden. Een ervan gaat over 'De rijke man en de arme Lazarus'; Een rijk man viert feest en geniet van zijn rijkdom. Voor zijn huis, op straat, ligt Lazarus, een arme bedelaar, bedekt met zweren. Hij hoopt iets te krijgen van het voedsel dat overblijft van de maaltijd van de rijke. Maar dat gebeurt niet. Er komen enkel honden die zijn zweren likken. De bedelaar sterft en wordt in de hemel opgenomen. De rijke man sterft en komt in het dodenrijk terecht waar hij het slecht heeft.
Het valt me op, dat de rijke man niet gestraft wordt om de rijkdom waar hij van heeft genoten. Nee, hij wordt gestraft omdat hij niet heeft omgezien naar de hulpbehoevende bij zijn voordeur.
De hele wereld komt de huiskamer binnen en iedereen is zo'n beetje mijn naaste. Wil ik iets verbeteren aan hun situatie, dan moet ik om te beginnen hulp vragende mensen om me heen helpen, dan royaal geven aan goede hulp- en ontwikkelingsorganisaties en bovendien serieus werk gaan maken van het verkleinen van mijn ecologische voetafdruk. Dat wordt een hele klus.
