Een kraammand.

Elsje en Tinus verwachtten hun eerste kindje. Elsje is onze jongste dochter. Haar zussen hebben allemaal al langere tijd een gezin. Daarom ging er een hoeraatje op toen Elsje en Tinus in december aankondigden dat er een kleintje op komst was. We waren allemaal wel weer eens toe aan zo'n lief, klein kindje. Vanaf het begin wilden de toekomstige ouders niet weten of het een jongetje of een meisje zou worden. Dat hebben ze tot het einde volgehouden. Ik vond dat wel heel leuk. Mensen om ons heen reageerden meestal verbaasd als ik zei dat ik niet wist wat het zou worden en dat Elsje en Tinus het ook niet wisten. Dat gebeurt niet zo vaak meer.

In deze streek is het de gewoonte dat de kraamvrouw een kraammand krijgt. Dit is een mand gevuld met 10 cadeautjes. Elke dag mag er een cadeautje uitgepakt worden. De ouderwetse kraamtijd duurde immers 10 dagen. 

Voor elk nieuw kleinkind dat op komst is, vul ik zo'n kraammand. Dat wordt in de loop van de maanden gedaan. Je handwerkt eens wat, je tikt in de uitverkoop iets leuks op de kop. Het was knap lastig deze keer. Ik moest de leukste jurkjes en stoerste broekjes laten hangen. En wat voor kleur wol gebruik je voor een jasje dat je zelf breit? Hoe los je dat op met de sluiting?

Het jasje heb ik gebreid in een mooi denim-groen kleurtje. Het moest een houtje touwtje sluiting worden. Aan weerszijden heb ik op de plaats van de knopen knoopsgaten gebreid. Het was wel wat meer werk. Maar nu kunnen de knopen op de overbodige knoopsgaten genaaid worden. Bovendien kunnen de knopen verwisseld worden, mocht een volgend kindje van het andere geslacht zijn. Zo is het uiteindelijk geworden: 

Het knuffeltje dat ik altijd maak voor pasgeboren baby's, heb ik gewoon in drie kleuren gemaakt. De twee die over zijn gaan naar andere kindjes.

Ik wilde ook graag een voorraadpotje versieren om muisjes in te bewaren. Tja, in welke kleur maak je dat? Dat zijn dus twee potten geworden.

Ik heb manlief al verteld, dat de kleur muisjes die hij op brood gaat eten niet overeenkomt met het geslacht van de baby die op komst is. Hij snapte er niet zoveel van geloof ik. Inmiddels weten we dat hij de blauwe muisjes op moet eten.

Andere cadeautjes zijn geworden: deze babybijbel van Corien Oranje,

oudbruin en noten voor de kraamvrouw, goed voor de borstvoeding en een Utrechts biertje voor de kraamheer erbij, want die kan ook wel een versterkertje gebruiken.

Verder nog wat cadeautjes als een badboekje, een 'Ouders van Nu' (kunnen ze zich alvast een beetje voorbereiden op de toekomst), een mooie omslagdoek en een rammelspeeltje.

De kraammand zelf komt uit de kringloop, want dit soort hengselmanden zijn in de winkel momenteel niet te vinden. Ik heb de mand met groene zeep en een borstel schoon geschrobd en 'm daarna goed met witte verf bespoten. De stoffering is gemaakt van een zacht gekleurd katoentje en verder is de mand versierd met gehaakte hartjes. Het is uiteindelijk een behoorlijk bont spektakel geworden.

Het is dus een meisje geworden. Manlief en ik voelen ons rijk gezegend met de tien kleindochters en de ene kleinzoon die we nu hebben. Iemand die geïnspireerd was door de succesvolle Oranje Leeuwinnen opperde dat we bijna een vrouwenelftal kunnen vullen. Kleinzoon moet dan maar op het doel en bonus-kleinzoon kan mooi coachen. Gekkigheid natuurlijk. 

Deze blog zal ik 10 dagen na de geboorte plaatsen, want Elsje is nu nog druk bezig met uitpakken.