Cadeauverpakking.

Mijn zwager en schoonzus zijn 40 jaar getrouwd en geven een feest. Heel leuk, want zoveel feesten hebben we niet meer: veel mensen geven er de voorkeur aan om met hun nakomelingen een weekendje weg te gaan. Dat feest is reden voor een cadeaubon in een leuke verpakking.

Op internet is een haakpatroontje te vinden van een muis met slappe pootjes. http://grietjekarwietje.blogspot.nl/2011/04/haakpatroon-pita-de-muis.html

Het beestje ziet er leuk uit. Dus ik ben weer eens aan het haken geslagen. Het is plezierig om te doen op een dag dat de regen naar beneden druilt. Het klusje is snel geklaard. Ik maak twee muisjes van restjes katoen, de ene krijgt een gehaakt rokje en de andere een broekje met galgen. De haren probeer ik een beetje aan te passen aan de realiteit. Het resultaat bevalt me wel.

 Nu moet ik op zoek naar een mooie doos. Dat is best lastig. Maar iedereen kent de winkelketen waar de leukste dingen te koop zijn voor de kleinste prijsjes. Dit soort winkels moet je eigenlijk mijden, vind ik. Het botst met de gedachte dat de maker het meeste moet verdienen aan zijn product. Maar sommige dingen zijn alleen te vinden in dit soort winkels. Nu ook weer: een prachtig hartvormig, houten doosje waar ik de muizen met constructielijm op kan plakken. De staarten bind ik met een lintje aan elkaar vast.

Hierna houd ik me bezig met de vraag waarmee het doosje gevuld gaat worden: om te beginnen de VVV-bon natuurlijk, verder chocoballen van een vermaarde Zwitserse chocoladefabrikant. Bovenop komt een hartvormige kaart, geknipt uit een tabblad uit de Flow. 'Et Voila', mijn cadeautje is klaar, leuk om te geven en leuk om te krijgen.