Een adder.

Vandaag zijn we weer op  de fiets gestapt ondanks het pijnlijke achterwerk. Maar dat los ik provisorisch op met Q10-zalf. Eigenlijk is dat bestemd voor rimpelige gezichten, maar dan zal het ook helpen op andere ruwe stukken huid.
Deze keer is het Dwingelderveld aan de beurt. Allemaal zijn we er wel eens eerder geweest, maar het is mooi om er weer doorheen te fietsen. Bij de Sterrenwacht in Dwingeloo stappen we af. Het is een onder insiders bekend gegeven dat er op de verhoogde rand naast het pad regelmatig adders in het zonnetje liggen te luieren. Het is niet super zonnig, maar toch zien we een paar mensen met aandacht in een struik turen. Als we met hen mee turen zien we dat er inderdaad een adder ligt, toppie. Eigenlijk ben ik best bang voor slangen, maar zo lukt het wel, veilig op een metertje afstand achter een afscheidingsdraad, net de dierentuin.

  

Zo gemakkelijk kan het dus zijn. Een paar jaar geleden vierden we vakantie bij het Mantingerveld. Het advies was vroeg op te staan als je slangen wilde spotten. Na zonsopgang komen ze namelijk hun holletje uit om zich op te warmen in de zon. Dus stonden we om half zes op en wandelden we het natuurgebied in. Het was een prachtige wandeling, maar slangen waren er in geen velden of wegen te bespeuren. Wel hebben we er veel zonnedauw gezien, ook heel mooi.

  

Dwingelderveld is een prachtig natuurgebied om doorheen te fietsen. Het is genieten, maar het ligt wel heel ver van ons vakantieverblijf af. Als we terug zijn, hebben we  er 66 kilometer op zitten. Ik zal heel veel Q10-zalf nodig  hebben.