Het was heerlijk nazomeren in de afgelopen
week. Om die reden besloten we maandagochtend om er nog heel even op uit te
gaan met de caravan. Omdat je maar weinig mee hebt te nemen voor zo’n weekje waren
we om twaalf uur helemaal startklaar inclusief caravan ophalen. Twee uur later stonden we 130 kilometer verderop op een prachtig plekje midden
in de Brabantse Biesbosch. Voor ons was een grote plas met eenden, ganzen,
zwanen en zilverreigers en niet zo’n klein beetje ook. Achter ons was de polder, de Noordwaard. Het is een gebied dat helemaal wordt omgeturnd tot overloopgebied voor de Nieuwe Merwede, dit in het kader van het nationale project van Rijkswaterstaat: 'Ruimte voor de rivier'. Je krijgt hier een beetje het gevoel op het randje van Nederland te leven want doorgaande wegen zijn hier niet of het moet de weg naar het pontveer over de Nieuwe Merwede zijn. Maar dat pontje stopt voor acht uur 's avonds met varen.
We waren
hier nog nooit geweest. Onze eerste reactie was; 'Wow, wat een bijzondere plek
is dit.' Door het heerlijke weer konden we buiten eten, koffie drinken, boekje
lezen, iets waar we dit voorjaar nooit aan toe waren gekomen door de vele regenbuien. En 's avonds, als het donker werd, zagen we de sterren één voor één aan
de hemel verschijnen. Het was er bovendien heerlijk rustig doordat er geen wifi
beschikbaar was, dus geen ge-app 's avonds, hoe leuk dat vaak ook is.
We wisten dat er zeearenden in de Biesbosch huizen. Tot onze
grote verassing was er plots veel onrust op de plas. De eenden vlogen met veel
lawaai op. En warempel, daar vloog een zeearend, op jacht naar een lekkere hap.
Elke dag liet hij/zij zich wel een keertje zien.
's Morgens
zagen we de zwanen in groepjes in beweging komen. Met een zware vleugelslag
deden ze hun ochtendgymnastiek tegen een strakblauwe hemel.
Op een uitzichtpunt bij onze plas, de 'Wassende Maan', was een soort van doolhof aangelegd waar je de getijden in werking kunt zien, want ook dit gebied wordt beïnvloed door de eb-en-vloedbewegingen van de rivier. We hebben twee dagen alle fietspaden in de polder doorkruist en bijna alle bruggen beklommen, het Biesbosch-museum bezocht en vooral genoten.
Op de derde dag zijn we
overgestoken met het pontveer 'Kop van 't Land'. Dordrecht ligt aan de andere
oever van de Nieuwe Merwede. Wat een mooie oude binnenstad is daar te vinden.
We waren daar ook nog nooit geweest. Het leukste vond ik de gebrandschilderde
Gildenramen in de Grote Kerk van Dordrecht. De ontwerper hiervan is Teun Hocks,
de kunstenaar die ik verleden jaar ontdekte in het Coda Museum in Apeldoorn.
Ook in deze ramen figureert hij blijkbaar zelf, grappig.
De laatste dag besteedden we
aan een ritje naar de Hollandse Biesbosch, dus weer met het pontje naar de
overkant. Onder Dordrecht lukte het niet om er te komen; veel wegen waren
afgesloten vanwege dijkwerken. Maar ter hoogte van Sliedrecht is nog een stukje
Biesbosch. Daar zijn we toen maar heen gefietst om er een leuk rondje te
trappen.
Het mooie weer was bijna op
toen we terug kwamen op de camping. We hebben we onze spullen ingepakt en zijn
dezelfde avond weer naar huis gegaan. Het was heerlijk geweest.
